ความเป็นมาของโครงการ

 

บ้านห้วยแห้ง เดิมมีนายพะบิคุ ธุวมณฑล และครอบครัวได้ย้ายจากหมู่บ้านหลังป่าข่า มาอยู่ในหมู่บ้านนี้เป็นคน แรกเนื่องจากหมู่บ้านหลังป่าข่าได้มีประชากรเพิ่มมากขึ้นและที่ดินทำกินมีไม่เพียงพอ
นายพะบิคุ ได้เล่าให้ฟังว่าได้ย้ายมา จากหมู่บ้านหลังป่าข่าเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2510 และได้อาศัยอยู่ที่หมู่บ้านห้วยแห้งนี้จนถึงปัจจุบันเป็นเวลากว่า 44 ปีแล้ว ต่อมามีลูกหลานและชาวบ้านได้ย้ายตามมาอยู่ กันเพิ่มมากขึ้น ตามเดิมหมู่บ้านนี้ชาวบ้านเรียกกันว่า “บ่ออิ๊โกร” หมายถึง “ห้วยน้ำจ๋าง” ซึ่งมีความหมายว่าน้ำในลำห้วยมีน้อย น้ำแห้ง ดังนั้นทางการจึงได้ตั้งชื่อ หมู่บ้านว่า “บ้านห้วยแห้ง” บ้านห้วยแห้งเป็นหมู่บ้านที่เกิดขึ้นมาประมาณ 30 - 40 ปีที่ผ่านมา เป็นหย่อมบ้านที่แบ่งออกมาจากบ้าน หลักคือบ้านอูแจะ หมู่ที่ 6 โดยมีบ้านที่มาตั้งรกรากครั้ง แรกประมาณ 20 หลังคาเรือน และมีการขยายชุมชนขึ้น แต่เนื่องด้วยปัญหาเกี่ยวกับการขาดแคลนน้ำของชุมชน เพราะแหล่งน้ำอยู่ไกล จึงมีการเคลื่อนย้ายครัวเรือนส่วนหนึ่งไปอยู่ทางบ้านต้นผึ้ง และพระบาทห้วยต้ม (ลำพูน) ทำให้คงเหลือชาวบ้านขณะเริ่มก่อตั้ง ศศช. ประมาณ 12 หลังคาเรือนและมีประชากรประมาณ 70 คน